Historia szkoły podstawowej w Ujeznej spisywana była niemalże od początku jej istnienia w Kronice Szkolnej założonej w 1893 roku i prowadzona jest po dzień dzisiejszy.
Pierwsze wzmianki mówią o tym, że nauka czytania i pisania odbywała się w domach wiejskich, tylko w okresie zimy, gdyż na ten cel nie było osobnego budynku.
W 1893 roku gmina wystawiła drewniany budynek, w którym jedno pomieszczenie przeznaczone było na naukę, a w drugim mieścił się sklep „Towarzystwa Spożywczego”. Ówczesna szkoła była jednoklasowa, uczono w niej religii, języka polskiego i rachunków.
Od 1899 – 1903 roku drewniany budynek przeznaczono tylko na szkołę, w której uczyła pani Krystyna Modelska. Warto podkreślić, że w tych czasach szkoła była jedyną placówką kulturalną wsi. Urządzano tu odczyty poświęcone powstaniom narodowym, organizowano akademie.
W 1910 roku pan Józef Piątkowski – kierownik szkoły, założył „Teatr Włościański”, do którego należeli uczniowie i mieszkańcy wsi. Początkiem maja 1910 roku rozpoczęto budowę nowej, murowanej szkoły, pod kierunkiem pana Bronisława łańcuckiego z Sieniawy, którą ukończono w stanie surowym w 1911 roku.
Orzeczeniem Krajowej Rady Szkolnej z dnia 13 lutego 1912 roku szkoła została przekształcona na dwuklasową. W tym samym czasie teren przyszkolny zagospodarowano na ogród warzywny, kwiatowy i sad.
Dnia 17 czerwca 1914 roku odbyła się uroczystość poświęcenia tutejszej szkoły. Udział w tej uroczystości wzięli: starosta Kazimierz Chłapowski, ks. kanonik Leon Gondelowski, insp. szkolnego okręgu Jan Rąb, lekarz powiatowy J. Kruk, naczelnik gminy Józef Wańczycki, naczelnik Przeworska Michał Smoszna, kierownicy sąsiednich szkół, nauczyciele tutejszej szkoły, Rada Szkolna, przedstawiciele kółka rolniczego, straży pożarnej, uczniowie i mieszkańcy wsi.
W roku szkolnym 1914/1915 zajęcia trwały od 1 do 18 września, po tym czasie naukę zawieszono, gdyż nadeszła wiadomość o zbliżaniu się wojsk rosyjskich. Trzy tygodnie później w tutejszej szkole urządzono kwaterę wojskową, a następnie szpital polowy wojsk austriacko-węgierskich. Dzięki nauczycielce Anieli Kinzhuberowej, udało się ocalić budynek, dokumentację i dobra szkolne od wandalizmu wojsk nieprzyjacielskich.
W czasie pierwszej wojny światowej (1915r.) ważnym wydażeniem dla mieszkańców wsi był kilkugodzinny pobyt cesarza niemieckiego i króla pruskiego Wilhelma II, który udawał się na front.
Naukę wznowiono w czerwcu 1915 roku . oprócz pracy dydaktycznej organizowano pomoc materialną tzw. „Tydzień Czerwonego Krzyża”. Pomagano ludziom dotkniętym zawieruchą wojenną. Pomimo trudnych warunków prowadzono naukę normalnie, oż do końca pierwszej wojny światowej. Dnia 11 listopada 1918 roku runęła potęga Austrii zaś na jej gruzach powstało Państwo Polskie.
W tym okresie ożywia się działalność „Teatru Włościańskiego”, którego nazwa w 1921 roku została zmieniona na Teatr Ludowy. Należała do niego młodzież, która wystawiała sztuki o tematyce ludowej, np.: „Zrękowiny u Druzgały”, „Pan Majcerek idzie w kumy” itp..
W okresie międzywojennym nauka odbywała się w lecie w godzinach popołudniowych ze względu na sezonowe prace polowe, natomiast w okresie zimy kilkakrotnie zawieszano naukę z powodu braku opału.
Od 1921 roku dzieci miały możliwość kontynuowania nauki w klasie piątej.
W dniu 2 września 1923 roku uczniowie wzięli udział w poświęceniu kościoła parafialnego w Ujeznej. Po uroczystościach kościelnych szkoła gościła w swoich progach między innymi księdza Andrzeja Lubomirskiego wraz z profesorem z Nowego Jorku.
W czerwcu 1927 roku szkoła doznała niebywałego zaszczytu, gdyż gościłą biskupa diecezji ks. Anatola Nowaka.
W latach 1926 – 1933 e szkole powstawały różne organizacje: Szkolan Kasa Oszczędności (1926 r.), Męska i żeńska Drużyna Harcerska (18 XI 1929 r.), Liga Ochrony Powietrznej i Przeciwpożarowej, Liga Morska i Kolonialna. Koła te dbały o wszechstronny rozwój młodzieży.
Organizowano również kursy wieczorowe, na które uczęszczali chłopcy od 16 do 20 roku życia. Na zajęciach uczono języka polskiego, historii, rachunków i geografii.
W październiku 1959 roku została zelektryfikowana wieś, a w tym i budynek szkolny. W tym samym roku powstał Komitet Budowy Szkoły, który zgromadził różne materiały budowlane, ale miał kłopoty z nabyciem działki. Myśl o budowie szkoły zrodziła się za względu na trudne warunki lokalowe- uczono w dwóch salach i dodatkowo wynajętych izbach u prywatnych gospodarzy, pani Kowal i pani Kłoss.
W 1961 roku został założony sklepik uczniowski pod nazwą „ Mrówka”, Który prowadził sprzedaż przyborów szkolnych.
W roku szkolnym 1962/63 weszła reforma programowa, która objęła klasy I-IV i rozpoczęto prace przygotowawcze do wprowadzenia ośmioklasowej szkoły podstawowej. Pierwsi absolwenci klasy ósmej opuścili mury szkolne w czerwcu 1969 roku i kontynuowali naukę w liceach ogólnokształcących, technikach i zasadniczych szkołach zawodowych. Od tego roku kilkakrotnie podejmowano działania zmierzając do budowy nowej szkoły.
Trudności z pozyskaniem parceli, a później w wykonaniu dokumentacji odsuwały plany budowy na dalsze lata. W roku szkolnym 1975/76 zrezygnowano z wynajmu sal w domach prywatnych, a naukę przeniesiono do nowo wybudowanego Wiejskiego Domu Kultury. Po konsultacjach z Komitetem Rodzicielskim i mieszkańcami wsi, przystąpiono w czynie społecznym do adaptacji budynki, po byłym sklepie, na cele szkolne. Dzięki rozbudowie zyskano trzy sale lekcyjne, kancelarię i bibliotekę.
W 1984 roku nastąpiła likwidacja stanowisk gminnych dyrektorów szkół, a powołano Gminne Zespoły Ekonomiczno-Administracyjne Szkół. Na czele tych jednostek stali Inspektorzy Oświaty i Wychowania. Nowością było wprowadzenia nowego przedmiotu – praktyki uczniowskie, w wymiarze jednej godziny tygodniowo.
Po trzydziestu latach 1 września 1990 roku powróciła do szkoły nauka religii. Rok szkolny rozpoczął się mszą św. Z udziałem uczniów, nauczycieli i rodziców.
W latach 1990/93 ze względu na ciągle trudną sytuacje lokalową szkoły, ks. Proboszcz Władysław Kordas udostępnił dwa pomieszczenia na plebani, w których zorganizowano zajęcia oddziału przedszkolnego i klas I-III. Ważnym wydarzeniem dla naszej szkoły była wizytacja ks. Biskupa Stefana Moskwy, która odbyła się 26 XI 1993r. Była to po 54 latach trzecia wizyta władz kościelnych w historii szkoły.
W niedzielę, 13 listopada 1994 r., na wiejskim zebraniu podjęto uchwałę o budowie nowej szkoły. Został powołany Komitet Budowy Szkoły w skład którego weszli: dyrektor szkoły, nauczyciele, radny, sołtys, przewodniczący rady rodziców oaz rodzice. Od roku 1996 organem prowadzącym szkoły jest Samorząd Gminy Przeworsk, który sprawuje nadzór w zakresie spraw finansowych. W tym samym roku szkoła gościła pana Ernesta-Dietera Schultheissa. Spotkanie odbyło się w ramach projektu: Niemiecko-Polskie Spotkanie Uczniów pod hasłem ,,Przyjażń – Pokój – Granice Przezwyciężone’’. Projekt ten popierał ówczesny Wójt Gminy Przeworsk pan Ryszard Porębny. W czerwcu tego samego roku troje uczniów klasy ósmej naszej szkoły uczestniczyło w spotkaniach młodzieży polsko-niemieckiej w okolicach Frankfurtu nad Menem.
W dniach 17-18 maja szkołę odwiedziła delegacja niemieckich nauczycieli, którzy zwiedzili naszą placówkę. W spotkaniu udział wzięli również przedstawiciele Gminy na czele z panem wójtem Ryszardem Porębnym, gospodarze wsi oraz miejscowi rolnicy. Owocem współpracy między szkołami była wizyta uczniów niemieckich wraz z nauczycielami z okręgu Hessem i Thüringen, która miała miejsce 12 maja 1997 roku. Kolejnym etapem współpracy był wyjazd naszych uczniów do miejscowości w Nidolatal w Niemczech.
21 stycznia 1998 roku otrzymano długo oczekiwaną decyzję pozwolenia na budowę szkoły, a wiosną rozpoczęto prace przy wykopach.
6 maja 1998 roku arcybiskup ks. Józef Michalik poświęcił plac budowy pod nową szkołę. Podczas dożynek wiejskich nastąpił ważny moment historyczny – dokonano wmurowania kamienia węgielnego pod budowę szkoły.
Od września 1999 roku ze względu na wprowadzoną reformę oświaty szkoła podstawowa otrzymała status szkoły sześcioklasowej. Nauka odbywała się w dwóch etapach: w klasach I – III i IV – Vi.
Po ukończeniu klasy szóstej uczniowie kontynuują naukę w trzyletnim gimnazjum w Rozborzu.
Od roku 1990 trwają nieustannie prace zmierzające do poprawy bazy lokalowej i wyposażenia szkoły. Przeprowadzono modernizację starego budynku, adaptowano zaplecze gospodarcze i część korytarza na pokój nauczycielski i ubikacji. Stare piece kaflowe zastąpiono centralnym ogrzewaniem, zmieniono pokrycie dachowe adaptowanego budynku z eternitu na blachę. Wszystkie wykonane prace oraz rozpoczęcie budowy nowej szkoły były możliwe dzięki przychylności Urzędu Gminy, a szczególnie wójta śp. pana Ryszarda Porębnego.
W 2006 roku został oddany do użytku nowy budynek Szkoły Podstawowej. Rok później – zgodnie z zamysłem reformy oświaty – zaczęło odrębnie funkcjonować gimnazjum, do którego uczęszczała wtedy jedna klasa.
Natomiast obie te jednostki połączono w 2008 roku i utworzono Zespół Szkół w Ujeznej, który w roku 2017, w wyniku reformy edukacji likwidującej Gimnazja został przekształcony w Szkołę Podstawową.
W ramach naszej szkoły funkcjonuje Oddział Przedszkolny dla 6-latków oraz Podkarpacki Ośrodek Przedszkolny dla dzieci młodszych.
Dyrektorem szkoły jest pani mgr Barbara Szczygieł. Kadra nauczycielska liczy 17 osób, a pracowników administracji i obsługi łącznie 5 osób.
Na podkreślenie zasługuje praca wychowawcza naszej placówki i jej rola w środowisku lokalnym. Stałym punktem pracy szkoły są organizowane uroczystości z okazji świat państwowych i kościelnych oraz okolicznościowe imprezy m. in.: „Dzień Seniora”, „Dzień Matki i Ojca”, „Apel Poległych”, „ Wieczór wigilijny”, udział w dożynkach wiejskich i gminnych.
Mottem działań całej społeczności szkolnej są słowa:
„ Spraw Panie, aby każdy dzień stał się najpiękniejszym dniem naszego życia”.
W naszej pracy dydaktyczno – wychowawczej dążymy do tego, aby uczniowie kierowali się miłością i otwartością na drugiego człowieka.
Szkoła posiada dobrze wyposażoną pracownię informatyczną oraz mini sale rekreacyjną. Znajdują się tu także pracownia polonistyczna, języka angielskiego i matematyczna oraz fizyczna, biologiczno – chemiczna i historyczna. Uczniowie mogą korzystać z czytelni oraz zbiorów biblioteki szkolnej jak również ze stołówki.
Zespół Szkół w Ujeznej może poszczycić się hymnem szkoły, do którego słowa ułożyli i muzykę skomponowali nasi koledzy nauczyciele.
„Naszej szkole (…) życzę , by nadal pomyślnie rozwijała się, aby grono pedagogiczne dopracowało się wielu sukcesów, a dzieci miło i pożytecznie spędzały w niej czas” – słowa pani dyrektor Barbary Szczygieł skierowane do zebranych z okazji nadania imienia szkole.